45 دقیقه بعد: ترشح دوپامین افزایش پیدا میكند و مراكز خاصی در مغز حالت سرخوشی ایجاد میكنند، تحریك میشوند. این همان مكانیسمی است كه در مصرف هروئین منجر به ایجاد سرخوشی میشود.
60 دقیقه بعد: اسید فسفریك موجود در نوشابه، داخل روده كوچك، به كلسیم، منیزیم و روی میچسبد. متابولیسم بدن افزایش پیدا میكند. میزان بالای قند خون و شیرین كننده های مصنوعی، دفع هر چه بیشتر كلسیم را از طریق ادرار باعث میشوند.
مدتی بعد: كافئین در نقش یك داروی مدر (ادرار آور) وارد عمل میشود. حالا دیگر كلسیم و منیزیم و رویی كه قرار بود جذب بدن شود، بیش از پیش از طریق ادرار دفع میشوند و به همراه آن مقادیر زیادی آب، سدیم و دیگر الكترولیت ها نیز از دست میرود.
مدتی بعدتر: كم كم آن غوغایی كه در بدنتان ایجاد شده بود فروكش میكند و نوبت به افت قند می‌رسد. در این مرحله یا خیلی حساس و تحریك پذیر میشوید یا خیلی كرخت و بی حال. حالا دیگر تمام آن آبی را كه از طریق نوشابه وارد بدن خود كرده بودید دفع كرده اید، آبی كه میشد به جای اسید و كافئین و شكر، حاوی مواد مفیدی برای بدنتان باشد. تا چند ساعت بعد اثر كافئین هم از بین میرود و شما هوس یك نوشابه دیگر می كنید.
نظرات شما عزیزان:
تبادل
لینک هوشمند
<-PollName->
آمار
وب سایت: